De laatste fik
in de wereld waar de omgeving van de mens
zijn medemens is zegt jules deelder
hoe kun je nou illegaal op deze wereld zijn?
als je er eenmaal bent dan ben je er toch?
in het heelal dat groter lijkt hoe verder men kijkt
waarin jules deelder schrijft lieve ari wees niet bang
de wereld draait rond en dat doettie nog lang
denk ik zo mot het blijven
we houwe ‘t klein
binnen de kortste keren dondert er
op mijn schouder uit zo’n tyfustekenfilmwolk
een schraal duiveltje een opgeschoten engeltje
dat in mijn oor begint te jengelen
pleurt toch op man rot op naar je familiegraf
en gaat er zelf in leggen
lamlendige amsterdamse paardenlul
de dood is kut je moet het leven
niet te ernstig nemen
spijtig dat zijn wonderbaarlijke lichaam
geen voer voor de maden zal wezen
ik had die beestjes een verzetje gegund
Item bij Met het Oog op Morgen met o.a. een voordracht van het gedicht: